เมื่อเทคโนโลยีก้าวหน้า สาขาวิชาการสื่อสารมีความสำคัญมากขึ้น เพื่อให้เข้าใจและวิเคราะห์วิธีที่บุคคลและกลุ่มโต้ตอบและสื่อสาร นักวิจัยต้องใช้ระเบียบวิธีวิจัยที่หลากหลาย ในบทความนี้ เราจะตรวจสอบระเบียบวิธีวิจัยต่างๆ ที่ใช้ในการศึกษาการสื่อสารและสำรวจจุดแข็งและข้อจำกัด

การแนะนำ

การศึกษาด้านการสื่อสารเป็นสาขาวิชากว้างที่ครอบคลุมหัวข้อต่างๆ เช่น การสื่อสารระหว่างบุคคล การสื่อสารในองค์กร การสื่อสารมวลชน และอื่นๆ อีกมากมาย นักวิจัยในสาขานี้ใช้วิธีการวิจัยที่หลากหลายเพื่อสำรวจวิธีที่บุคคลและกลุ่มโต้ตอบและสื่อสาร

ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ

ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณใช้ข้อมูลตัวเลขและการวิเคราะห์ทางสถิติ การวิจัยประเภทนี้เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลผ่านการสำรวจ การทดลอง และวิธีการเชิงปริมาณอื่นๆ ข้อมูลจะถูกวิเคราะห์โดยใช้เทคนิคทางสถิติเพื่อหาข้อสรุปเกี่ยวกับประชากรที่กำลังศึกษา

แบบสำรวจ

การสำรวจเป็นหนึ่งในระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณที่ใช้กันทั่วไปในการศึกษาเกี่ยวกับการสื่อสาร การสำรวจเกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างบุคคลผ่านแบบสอบถาม การสัมภาษณ์ หรือแบบฟอร์มออนไลน์ แบบสำรวจมีประโยชน์ในการรวบรวมข้อมูลจำนวนมากจากประชากรที่หลากหลาย

การทดลอง

การทดลองเกี่ยวข้องกับการจัดการตัวแปรหนึ่งตัวหรือมากกว่าเพื่อสังเกตผลกระทบต่อตัวแปรตาม การทดลองสามารถทำได้ในห้องปฏิบัติการหรือภาคสนาม ในการศึกษาเกี่ยวกับการสื่อสาร การทดลองมักใช้เพื่อทดสอบผลกระทบของข้อความทางสื่อที่มีต่อทัศนคติและพฤติกรรม

การวิเคราะห์เนื้อหา

การวิเคราะห์เนื้อหาเป็นวิธีการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ข้อความสื่ออย่างเป็นระบบ นักวิจัยวิเคราะห์เนื้อหาของข้อความสื่อเพื่อระบุรูปแบบและธีม การวิเคราะห์เนื้อหาสามารถใช้เพื่อตรวจสอบการแสดงภาพของบางกลุ่มหรือบางหัวข้อในสื่อ

ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ

วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพใช้ข้อมูลที่ไม่ใช่ตัวเลข เช่น การสัมภาษณ์ การสังเกต และการสนทนากลุ่ม การวิจัยประเภทนี้เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลผ่านคำถามปลายเปิดและการวิเคราะห์เรื่องเล่า

สัมภาษณ์

การสัมภาษณ์เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลผ่านการสนทนาตัวต่อตัวกับบุคคล การสัมภาษณ์อาจมีโครงสร้างหรือไม่มีโครงสร้างก็ได้ ขึ้นอยู่กับคำถามการวิจัย การสัมภาษณ์มีประโยชน์ในการรวบรวมข้อมูลเชิงลึกในหัวข้อใดหัวข้อหนึ่ง

ข้อสังเกต

การสังเกตเกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลผ่านการสังเกตของบุคคลหรือกลุ่มในธรรมชาติของพวกเขา การสังเกตสามารถเข้าร่วมหรือไม่มีส่วนร่วมก็ได้ การสังเกตแบบมีส่วนร่วมเกี่ยวข้องกับผู้วิจัยที่มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในสถานที่ที่กำลังสังเกต ในขณะที่การสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วมเกี่ยวข้องกับผู้วิจัยที่สังเกตจากระยะไกล

กลุ่มเป้าหมาย

การสนทนากลุ่มเกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มบุคคลผ่านการอภิปรายแบบปลายเปิด การสนทนากลุ่มมีประโยชน์ในการรวบรวมข้อมูลในหัวข้อใดหัวข้อหนึ่งจากกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลาย

วิธีการแบบผสม

วิธีการแบบผสมเกี่ยวข้องกับการใช้ระเบียบวิธีวิจัยทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ การวิจัยประเภทนี้เกี่ยวข้องกับการรวบรวมข้อมูลทั้งที่เป็นตัวเลขและไม่ใช่ตัวเลข วิธีการแบบผสมสามารถให้ความเข้าใจที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นในหัวข้อใดหัวข้อหนึ่ง

บทสรุป

สรุปได้ว่า นิเทศศาสตร์เป็นสาขาที่ซับซ้อนซึ่งต้องใช้ระเบียบวิธีวิจัยที่หลากหลาย แต่ละวิธีมีจุดแข็งและข้อจำกัดของตัวเอง ผู้วิจัยต้องพิจารณาอย่างถี่ถ้วนว่าระเบียบวิธีใดเหมาะสมที่สุดสำหรับคำถามการวิจัยของตน ด้วยการใช้วิธีการวิจัยที่หลากหลาย นักวิจัยสามารถได้รับความเข้าใจที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นเกี่ยวกับวิธีที่บุคคลและกลุ่มโต้ตอบและสื่อสาร

ด้วยการวิเคราะห์วิธีการวิจัยที่ครอบคลุมซึ่งใช้ในการศึกษาด้านการสื่อสาร เราหวังว่าจะเป็นแหล่งข้อมูลที่มีประโยชน์สำหรับนักวิจัยและนักศึกษา เมื่อเข้าใจระเบียบวิธีวิจัยต่างๆ ที่มีอยู่ ผู้วิจัยสามารถเลือกระเบียบวิธีที่เหมาะสมที่สุดสำหรับคำถามการวิจัยของตน และสร้างผลงานวิจัยคุณภาพสูงที่เอื้อต่อการศึกษาด้านการสื่อสาร

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)