โดยทั่วไปแล้วการเผยแพร่บทความที่ซ้ำกันนั้นไม่สามารถยอมรับได้ การเผยแพร่บทความซ้ำเป็นรูปแบบหนึ่งของความไม่ซื่อสัตย์ทางวิชาการ และอาจถือเป็นการละเมิดหลักเกณฑ์ทางจริยธรรมในการวิจัย

การตีพิมพ์ซ้ำ หรือที่เรียกว่าการคัดลอกผลงานตนเอง คือ การที่ผู้แต่งส่งต้นฉบับเดียวกันหรือส่วนสำคัญของต้นฉบับเพื่อตีพิมพ์ในวารสารมากกว่าหนึ่งฉบับโดยไม่มีการอ้างอิงหรืออนุญาตที่เหมาะสม สิ่งนี้สามารถนำไปสู่การเผยแพร่ข้อมูลที่ไม่ถูกต้องหรือทำให้เข้าใจผิด และอาจบ่อนทำลายความสมบูรณ์ของกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

วารสารมีนโยบายเข้มงวดเกี่ยวกับการตีพิมพ์ซ้ำ และส่วนใหญ่จะปฏิเสธบทความที่เคยตีพิมพ์ไปแล้วหรืออยู่ระหว่างการพิจารณาให้ตีพิมพ์ที่อื่น วารสารหลายฉบับยังมีซอฟต์แวร์ตรวจจับการลอกเลียนแบบเพื่อตรวจหาอินสแตนซ์ของสิ่งพิมพ์ที่ซ้ำกัน

นักวิจัยควรมีความโปร่งใสเกี่ยวกับที่มาของผลงาน และควรเปิดเผยสิ่งพิมพ์หรือผลงานที่ส่งก่อนหน้านี้ พวกเขาควรได้รับอนุญาตจากผู้จัดพิมพ์ต้นฉบับก่อนที่จะส่งต้นฉบับที่เคยตีพิมพ์แล้วหรืออยู่ระหว่างการพิจารณาให้ตีพิมพ์ที่อื่น

กล่าวโดยสรุป การตีพิมพ์ซ้ำหรือการคัดลอกผลงานตนเองเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้และอาจถือเป็นการละเมิดหลักเกณฑ์ทางจริยธรรมในการวิจัย นักวิจัยควรมีความโปร่งใสเกี่ยวกับที่มาของผลงาน เปิดเผยสิ่งพิมพ์หรือผลงานที่ส่งก่อนหน้านี้ และได้รับอนุญาตจากผู้จัดพิมพ์ต้นฉบับก่อนที่จะส่งต้นฉบับที่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาให้ตีพิมพ์ที่อื่น

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)

การพิจารณาด้านจริยธรรมมีความสำคัญอย่างยิ่งในทุกขั้นตอนของโครงการวิจัยระดับปริญญาโท นักวิจัยมีหน้าที่รับผิดชอบในการดำเนินการวิจัยอย่างมีจริยธรรม และเคารพสิทธิและความเป็นอยู่ที่ดีของผู้เข้าร่วมการวิจัย ข้อพิจารณาด้านจริยธรรมที่สำคัญบางประการในการวิจัย ได้แก่ :

1. ความยินยอมที่ได้รับการบอกกล่าว: ผู้เข้าร่วมควรได้รับการแจ้งอย่างครบถ้วนเกี่ยวกับการวิจัย และควรให้ความยินยอมในการเข้าร่วมด้วยความสมัครใจ

2. การรักษาความลับ: นักวิจัยมีหน้าที่รับผิดชอบในการปกป้องความลับของผู้เข้าร่วมและเพื่อให้แน่ใจว่าข้อมูลของพวกเขาได้รับความปลอดภัย

3. การหลอกลวง: นักวิจัยไม่ควรหลอกลวงผู้เข้าร่วม และควรมีความโปร่งใสเกี่ยวกับวัตถุประสงค์และลักษณะของการวิจัย

4. ความเสี่ยงของอันตราย: นักวิจัยควรดำเนินการเพื่อลดความเสี่ยงของอันตรายต่อผู้เข้าร่วม และควรพิจารณาความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นอย่างรอบคอบก่อนดำเนินการวิจัย

5. สิ่งจูงใจ: นักวิจัยไม่ควรเสนอสิ่งจูงใจที่อาจมีอิทธิพลเกินควรต่อการตัดสินใจของผู้เข้าร่วมในการเข้าร่วมการวิจัย

6. ผลประโยชน์ทับซ้อน: นักวิจัยควรเปิดเผยผลประโยชน์ทับซ้อนที่อาจส่งผลต่อการวิจัยของตน

การไม่พิจารณาประเด็นทางจริยธรรมในการวิจัยอย่างเพียงพออาจส่งผลร้ายแรง รวมทั้งทำลายชื่อเสียงของผู้วิจัยและสถาบันของผู้วิจัย และก่อให้เกิดอันตรายต่อผู้เข้าร่วม สิ่งสำคัญคือต้องพิจารณาประเด็นด้านจริยธรรมอย่างรอบคอบในทุกขั้นตอนของกระบวนการวิจัย และขอคำแนะนำจากคณะกรรมการจริยธรรมหากจำเป็น

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)

มีข้อควรพิจารณาด้านจริยธรรมหลายประการที่นักวิจัยควรคำนึงถึงเมื่อทำการวิจัยเชิงปริมาณ การพิจารณาด้านจริยธรรมที่สำคัญที่สุดบางประการ ได้แก่ :

1. ความยินยอมที่ได้รับการบอกกล่าว: ผู้เข้าร่วมควรได้รับการแจ้งอย่างครบถ้วนเกี่ยวกับลักษณะของการศึกษาวิจัยและสิ่งที่พวกเขาจะถูกขอให้ทำ และพวกเขาควรได้รับโอกาสในการถามคำถามและเลือกไม่รับการศึกษาหากต้องการ

2. การรักษาความลับ: นักวิจัยควรปกป้องความลับของข้อมูลส่วนบุคคลของผู้เข้าร่วมและตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีการแบ่งปันโดยไม่ได้รับความยินยอมจากพวกเขา

3. การหลอกลวง: นักวิจัยไม่ควรหลอกลวงผู้เข้าร่วมเกี่ยวกับลักษณะของการศึกษาหรือวัตถุประสงค์ของการวิจัย

4. ความเสี่ยงของอันตราย: นักวิจัยควรดำเนินการเพื่อลดความเสี่ยงหรืออันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับผู้เข้าร่วม และควรมีขั้นตอนในการจัดการกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่อาจเกิดขึ้น

5. การจัดการข้อมูล: นักวิจัยควรมีความโปร่งใสเกี่ยวกับวิธีการของตน และไม่ควรจัดการข้อมูลเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ

โดยรวมแล้ว เป็นสิ่งสำคัญสำหรับนักวิจัยที่จะต้องปฏิบัติตามหลักจริยธรรมเพื่อให้แน่ใจว่าการวิจัยของพวกเขาดำเนินการในลักษณะที่มีความรับผิดชอบและให้ความเคารพ

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)