ช่องว่างหมายถึงส่วนที่ขาดความเข้าใจหรือความรู้เกี่ยวกับหัวข้อหรือประเด็นใดประเด็นหนึ่ง ช่องว่างในการวิจัยอาจเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ เช่น การขาดการวิจัยในหัวข้อนี้ ความเข้าใจที่ไม่สมบูรณ์ของปรากฏการณ์หนึ่งๆ หรือความจำเป็นที่จะต้องปรับปรุงหรือขยายงานวิจัยที่มีอยู่ในแง่ของการพัฒนาหรือมุมมองใหม่ๆ
ซึ่งการระบุช่องว่างของการวิจัยเป็นส่วนสำคัญของกระบวนการวิจัย เนื่องจากช่วยให้นักวิจัยมุ่งความสนใจไปยังพื้นที่ที่ขาดความเข้าใจหรือความรู้ และมีส่วนสนับสนุนการเติบโตและการพัฒนาสาขาวิชาของตน การวิจัยที่แก้ไขช่องว่างในวรรณกรรมสามารถช่วยพัฒนาขอบเขตของความรู้ และสามารถแจ้งนโยบาย แนวปฏิบัติ และการตัดสินใจ และอาจมีความหมายเชิงปฏิบัติสำหรับผู้มีส่วนได้ส่วนเสียที่หลากหลาย โดยมีสาเหตุหลายประการที่ทำให้เกิดช่องว่างในการวิจัยในสาขาวิชาเฉพาะ สาเหตุทั่วไปบางประการ ได้แก่
1. ขาดการวิจัยก่อนหน้านี้: อาจมีการขาดการวิจัยในหัวข้อหรือประเด็นใดประเด็นหนึ่งเนื่องจากขาดเงินทุน ทรัพยากร หรือความสนใจ
2. ความเข้าใจที่ไม่สมบูรณ์: อาจมีความเข้าใจที่ไม่สมบูรณ์ของปรากฏการณ์หนึ่งๆ เนื่องจากข้อจำกัดในวิธีการวิจัยหรือทฤษฎีในปัจจุบัน
3. การพัฒนาหรือมุมมองใหม่: การพัฒนาหรือมุมมองใหม่อาจเกิดขึ้นซึ่งจำเป็นต้องมีการปรับปรุงหรือขยายงานวิจัยที่มีอยู่
4. ความต้องการหรือลำดับความสำคัญของการเปลี่ยนแปลง: ความต้องการหรือลำดับความสำคัญของสาขาวิชาอาจเปลี่ยนแปลงเมื่อเวลาผ่านไป ซึ่งนำไปสู่ความจำเป็นในการวิจัยใหม่เพื่อจัดการกับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้
5. ความไม่ลงรอยกันหรือการโต้เถียง: ความไม่ลงรอยกันหรือการโต้เถียงภายในสาขาวิชาอาจนำไปสู่ความต้องการการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อชี้แจงหรือแก้ไขปัญหาเหล่านี้
โดยรวมแล้ว ช่องว่างในการวิจัยสามารถเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ และการระบุและจัดการกับช่องว่างเหล่านี้เป็นส่วนสำคัญของกระบวนการวิจัย
ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)
