ทฤษฎีการศึกษาปฐมวัยเป็นการศึกษาว่าเด็กเรียนรู้และพัฒนาอย่างไรในช่วงปีแรก ๆ และวิธีการจัดโครงสร้างและส่งมอบการศึกษาเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้และการพัฒนาในช่วงวิกฤตนี้ มันเกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจปัจจัยทางจิตวิทยา สังคม และวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้และพัฒนาการในช่วงปีแรก ๆ และด้วยการระบุวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมการศึกษาและสื่อการสอนสำหรับเด็กเล็ก
มีแนวทางที่แตกต่างกันมากมายสำหรับทฤษฎีการศึกษาปฐมวัย ซึ่งแต่ละแนวทางมีมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้ของเด็กเล็กและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพัฒนาการของพวกเขา แนวทางทั่วไปบางประการสำหรับทฤษฎีการศึกษาปฐมวัย ได้แก่ :
- ทฤษฎีพัฒนาการทางความคิดของเพียเจต์: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดยฌอง เพียเจต์ มีพื้นฐานอยู่บนแนวคิดที่ว่าพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กดำเนินไปตามลำดับขั้นตอน และความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับโลกนั้นถูกกำหนดโดยประสบการณ์และปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
- ทฤษฎีสังคมวัฒนธรรมของ Vygotsky: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดย Lev Vygotsky มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้และพัฒนาการของเด็กได้รับอิทธิพลจากบริบททางวัฒนธรรมและสังคมที่พวกเขาเติบโตขึ้น และปฏิสัมพันธ์ทางสังคมมีบทบาทสำคัญในการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับ โลก.
- การศึกษาแบบมอนเตสซอรี่: แนวทางนี้พัฒนาโดยมาเรีย มอนเตสซอรี่ โดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าเด็กมีความอยากรู้อยากเห็นโดยธรรมชาติ และพวกเขาเรียนรู้ได้ดีที่สุดผ่านกิจกรรมที่ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง การศึกษาแบบมอนเตสซอรี่เน้นย้ำถึงความสำคัญของวิธีการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เน้นเด็กเป็นศูนย์กลาง
- แนวทางเรจจิโอเอมีเลีย: แนวทางนี้พัฒนาขึ้นในเมืองเรจโจเอมิเลียของอิตาลี โดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าเด็ก ๆ เป็นผู้เรียนที่มีความสามารถและมีความสามารถ ซึ่งสามารถสร้างความเข้าใจของตนเองเกี่ยวกับโลกผ่านการสำรวจและค้นพบ แนวทางของเรกจิโอ เอมิเลียเน้นย้ำถึงความสำคัญของแนวทางการเรียนรู้แบบอิงตามโครงการที่ทำงานร่วมกัน
ทฤษฎีการศึกษาปฐมวัยเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำความเข้าใจว่าเด็กเล็กเรียนรู้และพัฒนาอย่างไร และสำหรับการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมการศึกษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับกลุ่มอายุนี้ ใช้โดยนักการศึกษา นักวิจัย และผู้กำหนดนโยบาย
ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)
