ทฤษฎีการศึกษาปฐมวัยเป็นการศึกษาว่าเด็กเรียนรู้และพัฒนาอย่างไรในช่วงปีแรก ๆ และวิธีการจัดโครงสร้างและส่งมอบการศึกษาเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้และการพัฒนาในช่วงวิกฤตนี้ มันเกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจปัจจัยทางจิตวิทยา สังคม และวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้และพัฒนาการในช่วงปีแรก ๆ และด้วยการระบุวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมการศึกษาและสื่อการสอนสำหรับเด็กเล็ก

มีแนวทางที่แตกต่างกันมากมายสำหรับทฤษฎีการศึกษาปฐมวัย ซึ่งแต่ละแนวทางมีมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้ของเด็กเล็กและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพัฒนาการของพวกเขา แนวทางทั่วไปบางประการสำหรับทฤษฎีการศึกษาปฐมวัย ได้แก่ :

1. ทฤษฎีพัฒนาการทางความคิดของเพียเจต์: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดยฌอง เพียเจต์ มีพื้นฐานอยู่บนแนวคิดที่ว่าพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กดำเนินไปตามลำดับขั้นตอน และความเข้าใจของพวกเขาเกี่ยวกับโลกนั้นถูกกำหนดโดยประสบการณ์และปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
2. ทฤษฎีสังคมวัฒนธรรมของ Vygotsky: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดย Lev Vygotsky มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้และพัฒนาการของเด็กได้รับอิทธิพลจากบริบททางวัฒนธรรมและสังคมที่พวกเขาเติบโตขึ้น และปฏิสัมพันธ์ทางสังคมมีบทบาทสำคัญในการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับ โลก.
3. การศึกษาแบบมอนเตสซอรี่: แนวทางนี้พัฒนาโดยมาเรีย มอนเตสซอรี่ โดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าเด็กมีความอยากรู้อยากเห็นโดยธรรมชาติ และพวกเขาเรียนรู้ได้ดีที่สุดผ่านกิจกรรมที่ลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง การศึกษาแบบมอนเตสซอรี่เน้นย้ำถึงความสำคัญของวิธีการเรียนรู้จากประสบการณ์ที่เน้นเด็กเป็นศูนย์กลาง
4. แนวทางเรจจิโอเอมีเลีย: แนวทางนี้พัฒนาขึ้นในเมืองเรจโจเอมิเลียของอิตาลี โดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าเด็ก ๆ เป็นผู้เรียนที่มีความสามารถและมีความสามารถ ซึ่งสามารถสร้างความเข้าใจของตนเองเกี่ยวกับโลกผ่านการสำรวจและค้นพบ แนวทางของเรกจิโอ เอมิเลียเน้นย้ำถึงความสำคัญของแนวทางการเรียนรู้แบบอิงตามโครงการที่ทำงานร่วมกัน

ทฤษฎีการศึกษาปฐมวัยเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำความเข้าใจว่าเด็กเล็กเรียนรู้และพัฒนาอย่างไร และสำหรับการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมการศึกษาที่มีประสิทธิภาพสำหรับกลุ่มอายุนี้ ใช้โดยนักการศึกษา นักวิจัย และผู้กำหนดนโยบาย

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)

ทฤษฎีการศึกษาคือการศึกษาว่าผู้คนเรียนรู้อย่างไรและวิธีที่การศึกษาสามารถจัดโครงสร้างและส่งมอบเพื่ออำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ มันเกี่ยวข้องกับการทำความเข้าใจปัจจัยทางจิตวิทยา สังคม และวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ และด้วยการระบุวิธีที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมและสื่อการศึกษา

มีแนวทางที่แตกต่างกันมากมายสำหรับทฤษฎีการศึกษา ซึ่งแต่ละแนวทางมีมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้ของผู้คนและปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโปรแกรมการศึกษา แนวทางทั่วไปบางประการสำหรับทฤษฎีการศึกษา ได้แก่ :

1. ทฤษฎีพฤติกรรมนิยม: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดยนักจิตวิทยา เช่น บี.เอฟ. สกินเนอร์ และอีวาน พาฟลอฟ โดยมีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้เป็นผลมาจากการเสริมแรงและการลงโทษ และสามารถเปลี่ยนแปลงได้โดยการปรับเงื่อนไข
2. ทฤษฎีการรับรู้: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดยนักจิตวิทยาเช่น Jean Piaget และ Lev Vygotsky มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้เป็นกระบวนการที่กระตือรือร้นในการสร้างความหมาย และได้รับอิทธิพลจากกระบวนการรับรู้ เช่น การรับรู้ ความจำ และการแก้ปัญหา
3. ทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์: ทฤษฎีนี้สร้างขึ้นจากทฤษฎีพุทธิปัญญา มีพื้นฐานอยู่บนแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้เป็นกระบวนการที่กระตือรือร้นในการสร้างความหมายผ่านการปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม และได้รับอิทธิพลจากความรู้และประสบการณ์เดิม
4. ทฤษฎีมนุษยนิยม: ทฤษฎีนี้พัฒนาโดยนักจิตวิทยา เช่น Abraham Maslow และ Carl Rogers มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าการเรียนรู้เป็นกระบวนการส่วนบุคคลที่มีแรงจูงใจจากการทำให้เป็นจริงและการเติมเต็มตนเอง และได้รับอิทธิพลจากปัจจัยต่างๆ เช่น ส่วนบุคคล ความสนใจและค่านิยม

ทฤษฎีการศึกษาเป็นเครื่องมือสำคัญในการทำความเข้าใจว่าผู้คนเรียนรู้อย่างไร และสำหรับการออกแบบและนำเสนอโปรแกรมการศึกษาที่มีประสิทธิภาพ มีการใช้โดยนักการศึกษา นักวิจัย และผู้กำหนดนโยบายในการพัฒนากลยุทธ์สำหรับการปรับปรุงคุณภาพและประสิทธิผลของการศึกษา และเพื่อแจ้งการพัฒนานโยบายและการปฏิบัติด้านการศึกษา

ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)