ในฐานะนักวิจัย เราเข้าใจดีว่าการเขียนบทนำงานวิจัยอาจเป็นงานที่น่ากลัว เป็นส่วนแรกที่ผู้อ่านจะเห็นและต้องให้ภาพรวมที่ชัดเจนและรัดกุมของปัญหาการวิจัย คำถามการวิจัย และวัตถุประสงค์การวิจัย อย่างไรก็ตาม การระบุช่องว่างหรือข้อจำกัดใดๆ ในเอกสารการวิจัยก็มีความสำคัญเช่นกัน ซึ่งจะช่วยพิสูจน์ความจำเป็นในการศึกษาและการสนับสนุนที่เป็นไปได้ในสาขานี้ ในบทความนี้ เราจะสรุปขั้นตอนที่เกี่ยวข้องกับการระบุช่องว่างและข้อจำกัดของการวิจัยในบทนำของคุณ
ขั้นตอนที่ 1: ดำเนินการทบทวนวรรณกรรม
ขั้นตอนแรกในการระบุช่องว่างและข้อจำกัดของการวิจัยคือการดำเนินการทบทวนวรรณกรรมอย่างครอบคลุม สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการค้นหาการศึกษาที่เกี่ยวข้อง อ่านและวิเคราะห์อย่างมีวิจารณญาณ และระบุการค้นพบที่สำคัญ วิธีการ และข้อจำกัดของการศึกษาแต่ละเรื่อง การทบทวนวรรณกรรมจะช่วยให้คุณเข้าใจสถานะปัจจุบันของความรู้ในพื้นที่การวิจัยของคุณและระบุช่องว่างหรือความไม่สอดคล้องกันในวรรณกรรมที่มีอยู่
ขั้นตอนที่ 2: ระบุช่องว่างการวิจัย
เมื่อคุณทบทวนวรรณกรรมเสร็จแล้ว ขั้นตอนต่อไปคือการระบุช่องว่างของการวิจัย นี่หมายถึงพื้นที่ความรู้ที่ไม่ได้รับการกล่าวถึงอย่างเพียงพอในวรรณกรรมที่มีอยู่ ในการระบุช่องว่างของการวิจัย คุณต้องเปรียบเทียบและเปรียบเทียบผลการวิจัยที่คุณได้ทบทวนและระบุความไม่สอดคล้องหรือความขัดแย้งในเอกสาร คุณจะสามารถระบุพื้นที่ที่ต้องการการวิจัยเพิ่มเติมได้
ขั้นตอนที่ 3: ปรับช่องว่างการวิจัยให้เหมาะสม
เมื่อระบุช่องว่างของการวิจัยแล้ว คุณต้องระบุเหตุผลว่าเหตุใดการเติมเต็มช่องว่างนี้จึงมีความสำคัญ สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการให้หลักฐานเพื่อสนับสนุนความต้องการการวิจัยเพิ่มเติมในพื้นที่ที่ระบุ คุณสามารถทำได้โดยการอภิปรายถึงประโยชน์ที่เป็นไปได้ของการเติมเต็มช่องว่าง เช่น การแก้ปัญหาในทางปฏิบัติ การปรับปรุงทฤษฎีหรือแบบจำลองที่มีอยู่ หรือให้ข้อมูลเชิงลึกใหม่ในหัวข้อ การปรับช่องว่างของการวิจัยให้สมเหตุสมผลมีความสำคัญเนื่องจากเป็นการให้เหตุผลสำหรับการศึกษาและเน้นถึงการสนับสนุนที่เป็นไปได้ในสาขานี้
ขั้นตอนที่ 4: ระบุข้อจำกัด
นอกเหนือจากการระบุช่องว่างของการวิจัยแล้ว ยังจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องระบุข้อจำกัดของการศึกษาด้วย สิ่งนี้หมายถึงจุดอ่อนหรือข้อเสียที่อาจเกิดขึ้นของการออกแบบการวิจัย ระเบียบวิธี หรือการวิเคราะห์ข้อมูล การระบุข้อจำกัดมีความสำคัญเนื่องจากแสดงให้เห็นว่าคุณได้ประเมินงานวิจัยของคุณอย่างมีวิจารณญาณและตระหนักถึงจุดอ่อนที่อาจเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังช่วยให้การตีความผลการวิจัยเป็นจริงมากขึ้น
ขั้นตอนที่ 5: ความหมายและทิศทางในอนาคต
สุดท้าย สิ่งสำคัญคือต้องหารือเกี่ยวกับผลการวิจัยและระบุทิศทางการวิจัยในอนาคต สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการอภิปรายผลทางปฏิบัติหรือเชิงทฤษฎีที่เป็นไปได้ของการศึกษาและการระบุพื้นที่สำหรับการวิจัยเพิ่มเติม เมื่อทำเช่นนี้ คุณจะสามารถแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของงานวิจัยของคุณและการมีส่วนร่วมที่เป็นไปได้ในสาขานี้
บทสรุป
โดยสรุป การระบุช่องว่างและข้อจำกัดของการวิจัยในบทนำของคุณมีความสำคัญต่อการเขียนงานวิจัยที่ประสบความสำเร็จ โดยดำเนินการทบทวนวรรณกรรมอย่างครอบคลุม ระบุช่องว่างของการวิจัย ระบุความจำเป็นในการวิจัยเพิ่มเติม และระบุข้อจำกัดของการศึกษา คุณจะสามารถให้ภาพรวมที่ชัดเจนและรัดกุมของการวิจัยของคุณและการสนับสนุนที่เป็นไปได้ในสาขานี้ อย่าลืมหารือถึงผลที่ตามมาของสิ่งที่คุณค้นพบและระบุทิศทางการวิจัยในอนาคต เนื่องจากจะช่วยเน้นย้ำถึงความสำคัญของการวิจัยของคุณและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับสาขานี้
ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)
