การวิจัยเชิงทดลอง เป็นรูปแบบการวิจัยประเภทหนึ่งที่ผู้วิจัยใช้ตัวแปรหนึ่งตัวหรือมากกว่านั้น และวัดผลกระทบต่อตัวแปรอื่น การวิจัยเชิงทดลองมักใช้เพื่อทดสอบสมมติฐานและกำหนดความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล
โดยจุดมุ่งหมายของการวิจัยเชิงทดลอง คือ การกำหนดความสัมพันธ์เชิงเหตุและผลระหว่างตัวแปรสองตัว ในการศึกษาเชิงทดลอง ตัวแปรอิสระ (ตัวแปรที่ถูกจัดการ) คือสาเหตุ และตัวแปรตาม (ตัวแปรที่ถูกวัด) คือผลกระทบ โดยการจัดการกับตัวแปรอิสระและการวัดผลกระทบต่อตัวแปรตาม ผู้วิจัยสามารถกำหนดความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรทั้งสองได้
ตัวอย่างเช่น หากผู้วิจัยสนใจที่จะศึกษาผลของวิธีการสอนแบบใหม่ที่มีต่อการเรียนรู้ของนักเรียน พวกเขาอาจทำการศึกษาเชิงทดลอง ในการศึกษาครั้งนี้ ตัวแปรอิสระ คือ วิธีการสอน (สาเหตุ) และตัวแปรตาม คือ การเรียนรู้ของนักเรียน (ผล) ผู้วิจัยจะสุ่มให้นักเรียนเป็นกลุ่มทดลอง (ที่ได้รับวิธีการสอนแบบใหม่) หรือกลุ่มควบคุม (ที่ได้รับวิธีการสอนแบบเดิม) จากนั้นผู้วิจัยจะวัดผลการเรียนรู้ของนักเรียนทั้งสองกลุ่มและเปรียบเทียบผลเพื่อหาผลของวิธีการสอนใหม่ที่มีต่อการเรียนรู้ของนักเรียน
จุดมุ่งหมายของการวิจัยเชิงทดลองคือการให้หลักฐานหรือต่อต้านความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างตัวแปรสองตัว ผลของการศึกษาเชิงทดลองสามารถใช้เพื่อสนับสนุนหรือหักล้างสมมติฐาน และเพื่อเป็นข้อมูลในการวิจัยและการปฏิบัติในอนาคต
การวิจัยเชิงทดลองถือเป็นการออกแบบการวิจัยที่มีคุณภาพสูงเพราะช่วยให้นักวิจัยสามารถควบคุมตัวแปรอื่น ๆ ที่อาจส่งผลต่อผลลัพธ์ได้ อย่างไรก็ตาม การวิจัยเชิงทดลองมักไม่สามารถทำได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสังคมและพฤติกรรมศาสตร์ เนื่องจากข้อจำกัดด้านจริยธรรม ลอจิสติกส์ หรืออื่นๆ
ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)