ในฐานะนักวิจัย หนึ่งในขั้นตอนที่สำคัญที่สุดในการศึกษาคือการเลือกกลุ่มตัวอย่างที่เหมาะสม กลุ่มตัวอย่างเป็นส่วนย่อยของประชากรที่ใช้แทนประชากรกลุ่มใหญ่ การเลือกกลุ่มตัวอย่างที่เหมาะสมจะส่งผลต่อความถูกต้องและความน่าเชื่อถือของผลการวิจัยอย่างมีนัยสำคัญ ในบทความนี้จะกล่าวถึงเทคนิคบางประการในการเลือกกลุ่มตัวอย่างเพื่อการวิจัย
ทำความเข้าใจเกี่ยวกับประชากร
ก่อนเลือกกลุ่มตัวอย่าง สิ่งสำคัญคือต้องมีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับประชากรที่กำลังศึกษา ประชากรคือกลุ่มของบุคคลหรือวัตถุทั้งหมดที่การศึกษามุ่งเน้น ตัวอย่างเช่น หากการศึกษามุ่งเน้นไปที่พฤติกรรมการซื้อของวัยรุ่น ประชากรจะเป็นวัยรุ่นทั้งหมด สิ่งสำคัญคือต้องกำหนดกลุ่มประชากรให้ชัดเจน เพราะจะช่วยในการเลือกกลุ่มตัวอย่างที่เหมาะสม
การสุ่มตัวอย่าง
หนึ่งในเทคนิคทั่วไปในการเลือกกลุ่มตัวอย่างคือการสุ่มตัวอย่าง การสุ่มตัวอย่างเกี่ยวข้องกับการเลือกบุคคลจากประชากรโดยการสุ่ม เทคนิคนี้ทำให้มั่นใจได้ว่าทุกคนในประชากรมีโอกาสเท่าเทียมกันในการได้รับเลือก การสุ่มตัวอย่างสามารถทำได้หลายวิธี เช่น การสุ่มอย่างง่าย การสุ่มแบบแบ่งชั้น และการสุ่มแบบกลุ่ม
การสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย
การสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายเป็นรูปแบบพื้นฐานของการสุ่มตัวอย่าง ในการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย แต่ละคนในประชากรจะได้รับการกำหนดหมายเลข จากนั้นคอมพิวเตอร์หรือเครื่องกำเนิดตัวเลขสุ่มจะถูกใช้ในการเลือกกลุ่มตัวอย่าง
การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ
การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิเกี่ยวข้องกับการแบ่งประชากรออกเป็นกลุ่มย่อยหรือชั้นตามลักษณะเฉพาะ ตัวอย่างเช่น หากการศึกษามุ่งเน้นไปที่พฤติกรรมการซื้อของวัยรุ่น ประชากรอาจแบ่งออกเป็นวัยรุ่นชายและหญิง การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นทำให้มั่นใจได้ว่ากลุ่มตัวอย่างเป็นตัวแทนของประชากร
การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม
การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่มเกี่ยวข้องกับการแบ่งกลุ่มประชากรออกเป็นกลุ่ม เช่น ละแวกใกล้เคียงหรือโรงเรียน จากนั้นจึงสุ่มเลือกกลุ่มที่จะสุ่มตัวอย่าง เทคนิคนี้มีประโยชน์เมื่อการสุ่มตัวอย่างบุคคลจากประชากรทั้งหมดทำได้ยากหรือมีราคาแพง
การสุ่มตัวอย่างแบบไม่สุ่ม
เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบไม่สุ่มจะใช้เมื่อไม่สามารถใช้การสุ่มตัวอย่างแบบสุ่มได้ เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบไม่สุ่มสามารถแบ่งออกได้เป็นสองประเภท: การสุ่มตัวอย่างแบบน่าจะเป็นและการสุ่มตัวอย่างแบบไม่น่าจะเป็น
การสุ่มตัวอย่างความน่าจะเป็น
เทคนิคการสุ่มตัวอย่างความน่าจะเป็นเกี่ยวข้องกับการเลือกบุคคลจากประชากรตามเกณฑ์ที่กำหนด เทคนิคการสุ่มตัวอย่างตามความน่าจะเป็น ได้แก่ การสุ่มตัวอย่างแบบสะดวก การสุ่มตัวอย่างแบบโควตา และการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง
การสุ่มตัวอย่างที่ไม่น่าจะเป็น
เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบไม่น่าจะเป็นไม่เกี่ยวข้องกับการเลือกบุคคลจากประชากรแบบสุ่ม เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบไม่ใช้ความน่าจะเป็น ได้แก่ การสุ่มตัวอย่างก้อนหิมะและการสุ่มตัวอย่างแบบอาสาสมัคร
บทสรุป
การเลือกกลุ่มตัวอย่างที่เหมาะสมเป็นขั้นตอนสำคัญในการศึกษาวิจัยใดๆ สิ่งสำคัญคือต้องมีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับประชากรที่กำลังศึกษาและใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างที่เหมาะสม การสุ่มตัวอย่างเป็นเทคนิคที่ใช้บ่อยที่สุดในการเลือกกลุ่มตัวอย่าง แต่เทคนิคการสุ่มตัวอย่างแบบไม่สุ่มอาจใช้ได้ผลในบางสถานการณ์เช่นกัน เมื่อใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างที่เหมาะสม นักวิจัยสามารถเพิ่มความถูกต้องและความน่าเชื่อถือของผลการวิจัยของตนได้
ช่องทางติดต่อ
Tel: 0924766638 คุณอาจุ้ย
อีเมล: ichalermlarp@gmail.com
LINE: @impressedu
(หยุดทุกวันอาทิตย์)
